Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/1134 Esas 2018/1653 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, rücuen tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya ait, davacı şirkete zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı aracın alkollü sürücü ... idaresinde tam kusurlu olarak park halindeki ..., ..., ... ve ... plakalı araçların hasarlandığı trafik kazasına sebebiyet verdiğini, bu araçların hasarları için yapılan müracaatlar nedeniyle 6.346,99 TL nın 14.03.2013 tarihinde ödendiğini, sigortalı araç sürücüsünün kaza anında 1.84 promil alkollü olmasıyla kazanın meydana gelmesinde münhasıran alkölün etkisi olduğunu, Z.M.S.S. (Trafik) Genel Şartlarının B.4.d maddesi ve K.T.K. hükümlerine göre ödediği tazminatı sigortalısından rücu etme hakkına sahip olunduğundan bahisle 6.349,99 TL tazminatın davalıdan ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre;Davacının davasının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla kabulü ile , 6.271,33 TL"nin 14.03.2013 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,fazla istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının
reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 321,29 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 07/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.