MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09/06/2016 tarih ve 2016/221-2016/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; memur olan müvekkilinin davalı bankadaki hesabına soruşturma kapsamında tedbir mahiyetinde el koyma kararı verildiğini, ancak davalı bankanın el koyma kararından sonrasını kapsar şekilde hesabına bloke konulduğunu, maaşlarını dahi çekemediğini, hukuken el koyma kararının devlet tarafından verilen maaşı kapsamadığını, banka tarafından yapılan uygulama nedeniyle müvekkilinin maddi manevi zarara uğradığını ileri sürerek kendisine verilmeyen maaşa ilişkin parasının yatırıldıkları tarihten ödeneceği tarihe kadar mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı üzerinden el koyma tarihinden itibaren hesaplanarak ödenmek üzere şimdilik 1.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiş; 27/05/2014 havale tarihli dilekçesi ile davasını ıslah ederek ana para talebinin konusuz kaldığını, ancak faiz yönündeki talebini ıslahla 3.589,96 TL olarak bildirmiştir.
Davalı vekili; mahkeme kararını yerine getirdiği için sorumluluğunun söz konusu olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davalı bankanın, davacının tüm hesaplarına tedbir konulması şeklindeki mahkeme kararının uygulandığı, bu hususta bankanın takdir hakkı bulunmadığı, davalı bankanın eyleminin hukuka aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 176,60 TL temyiz başvuru harcı ile 35,90 TL ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.