Mahkemesi : Adana 6. İş Mahkemesi
Tarihi : 20/08/2013
Numarası : 2012/526-2013/374

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, davacının 01/01/2008-01/02/2011 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, ücretler ödenmediğinden sözleşmeyi kendisinin feshettiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı müvekkiline ait tır bulunmadığını, davacının tır şoförü olarak çalışmadığını, 13/01/2011 tarihinden itibaren devamsızlık yaptığını kıdem ve ihbar tazminatı isteyemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda davacı tanığı İsmet Tağar davacının çalışması ile ilgili olarak “…ben o dönemlerde Yapraklı bölgesinde çalışıyordum, o sürekli oraya gelmiyordu iki üç güne bir geliyordu, o ara günlerde başka yerlerde çalışmış olabilir bu hususu bilmiyorum, ayrıca yaptığı iş gereği günlük 15-16 saat çalışıyordur…” şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacı tanığı, davacı ile aynı işyerinde çalışmadığından beyanları çalışma gün ve saatleri konusunda kanaat oluşturmaya yeterli değildir.
Davalı tanıkları haftada 6 gün Pazar günleri hariç 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Dosya arasında bulunan nakliye tezkerelerinde davacının araçla emval taşıdığı günlerde yükleme alanından işyerine hangi saatte hareket ettiğine ilişkin kayıtlar vardır. Tanık ve davalı vekili hareket noktası ile davalı işyeri arasında 1-1,5 saatlik mesafe olduğunu savunmuşlardır. Mahkemece hareket noktaları ile davalı işyeri arasının ne kadarlık sürede katedilebileceği tespit edilmelidir. Bundan sonra saat 17:00 dan sonraki davacı çalışmaları haftalık 45 saatin üzerinde olacağından nakliye tezkereleri üzerinden hareket edilerek sadece bu günler açısından fazla çalışma alacağı hesaplanması gerekirken yetersiz tanık İsmet beyanlarıyla sonuca gidilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 01.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.