Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1139 Esas 2018/4095 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1139
Karar No: 2018/4095
Karar Tarihi: 03.05.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1139 Esas 2018/4095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların \"resmi belgede sahtecilik\" suçundan mahkumiyeti kararlaştırıldı. Ancak daha sonra yapılan yargılama sonucunda, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle sanıkların suçlaması düşürüldü. Bu nedenle hüküm BOZULDU ve dava düşürüldü. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1. maddesi, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2018/1139 E. , 2018/4095 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanıklara yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre, aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıklar ve müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 03.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.