Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7245 Esas 2017/823 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7245
Karar No: 2017/823
Karar Tarihi: 20.02.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7245 Esas 2017/823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığa verilen cezanın tebligatının usulsüz olduğu gerekçesiyle yapılan itiraz sonucu mahkeme sanığın 10.02.2016 tarihli dilekçesinin eski hale getirme yoluyla süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabul edilmesine karar vermiştir. Temyiz edilen hükmün ise delillerle iddia ve savunmanın değerlendirilmesi sonucu yerinde görülmemesi nedeniyle temyiz itirazlarının reddedilmesi ve hükmün ONANMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109. maddesi (Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu) ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi (Tebligatın köy azasına teslim edilmesi) yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2016/7245 E. , 2017/823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Eski hale getirme şartlarının oluşup oluşmadığını değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisi Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olduğundan, mahkemece sanığın eski hale getirme ve temyiz talebi hakkında verilen 19.02.2016 günlü Ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek evrak tetkik edildi.
Sanığın 10.02.2016 havale tarihli dilekçesinde yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği .... İli.... İlçesi ... mevkiinde kendisiyle aynı adı taşıyan birden fazla şahsın bulunduğunu, bu nedenle tebligatın kendisine yapılmadığını ve verilen cezadan haberdar olmadığını bildirdiği, söz konusu tebligatın da adresin geçici olarak kapalı olması nedeniyle 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesine göre köy azasına teslim edilmek suretiyle yapıldığı, sanığın tebligatın kendisine yapılmadığına dair savunmasının bertaraf edilemediği ve bu nedenle yapılan tebligatın usülüne uygun tebligat olarak kabul edilemeyeceği anlaşıldığından, sanığın 10.02.2016 tarihli dilekçesinin eski hale getirme yoluyla süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.