Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1915 Esas 2020/2363 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1915
Karar No: 2020/2363
Karar Tarihi: 02.06.2020

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1915 Esas 2020/2363 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bitlis Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkumiyeti ile ilgili dosya incelendi. Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı tespit edildi. Sanığın eylemi gerçekleştirdiği saptandı ve suç tipi doğru biçimde belirlendi. Ancak, adli para cezasının alt sınırın çok üzerinde belirlenmesi ve kanunda yapılan değişiklikler nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği tespit edildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 53. maddesi ve 7242 sayılı kanun olarak belirtilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2019/1915 E. , 2020/2363 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BİTLİS Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Aynı gerekçelerle hapis cezası alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, alt sınırı 5 gün olan adli para cezasının farklı bir gerekçe gösterilmeden alt sınırın çok üzerinde 1000 gün olarak belirlenmesi suretiyle fazla adli para cezası tayin edilmesi,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 02.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi