Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8840 Esas 2019/6038 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8840
Karar No: 2019/6038
Karar Tarihi: 13.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8840 Esas 2019/6038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralama suçundan hüküm verilen çocuk hakkında ceza verilmesine yer olmadığı ve Çocuk Koruma Kanunu'nun ilgili maddesi uyarınca güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Karar suç sürüklenen çocuk müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmiştir. Suç sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı reddedilirken, katılan vekilinin temyiz itirazı da reddedilmiştir. Ancak, hüküm ikinci maddesi açısından kanuna aykırılık tespit edilerek, mala zarar verme suçu bakımından güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi yasa dışı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm fıkrasının \"mala zarar verme\" ibaresi çıkarılarak yerine \"taksirle yaralama\" ibaresi eklenmiştir. Kararda TCK'nın 31/2. ve CMK'nın 223/3-a maddeleri ve Çocuk Koruma Kanunu'nun 5/1-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve mala zarar verme suçu bakımından güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8840 E. , 2019/6038 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 31/2. ve CMK"nın 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı, Çocuk Koruma Kanununun 5/1-a maddesi uyarınca güvenlik tedbiri uygulanması

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbiri uygulanmasına ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuk ve müdafiine 06/01/2015 tarihinde tefhim edilen hükmün, suça sürüklenen çocuk müdafiinin hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 26/01/2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun/aykırı olarak REDDİNE,
B) Katılan vekilinin temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kararın usul ve esas açısından kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama neticesinde suça sürüklenen çocuk hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olmakla, hükmün ikinci maddesinde dosya kapsamı ile ilgisi bulunmayan mala zarar verme suçu bakımından suça sürüklenen çocuk hakkında çocuklara özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2.) maddesinde yer alan “mala zarar verme" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “taksirle yaralama” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.