Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/28525 Esas 2018/6351 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının davalı kuruma bağlı Trabzon PTT Başmüdürlüğü nezdinde 14.04.1986 tarihinden itibaren sendikalı ve sigortalı işçi olarak çalışmakta iken 14.07.2013 tarihinde iş akdinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini, bazı yıllar hiç yıllık izin kullandırılmadığını. bazı yıllar ise eksik kullandırıldığını beyan ederek yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm izinlerini kullnadığını, ayrıca zamanaşımı itirazında bulunduklarını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı bazı yıllarda yıllık iznin hiç kullandırılmadığını, bazı yıllarda ise eksik kullandırıldığını belirterek uyuşmazlık konusu dönemde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesi uyarınca belirlenecek yıllık izin süreleri doğrultusunda yıllık izin ücretinin tahsili talebinde bulunmuş olup, davalı işverence hizmet döneminin bir kısmına ilişkin davacıya ait yıllık izin belgeleri sunulmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının çalıştığı hizmet süresine göre yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmeleri uyarınca hakedilen toplam yıllık izin süresinden, dosyaya sunulan izin belgelerinden yalnızca davacının imzasını taşıyan izin formlarındaki izin süreleri ile davacıya fesih tarihinde ücretinin ödendiği kanıtlanan 2013 yılına ait 28 günlük izin süresi toplamı düşülmek suretiyle hesaplama yapılmıştır. Dosya kapsamında yer alan imzasız izin formları hesaplamada dikkate alınmamıştır. İlgili işyerinin bir kamu işyeri olduğu hususu da dikkate alınarak, hakimin davayı aydınlatma görevi kapsamında H.M.K. 31. maddesi uyarınca davalı tarafından sunulan imzasız izin belgeleri kapsamında davacının beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.