14. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2438 Karar No: 2018/4459 Karar Tarihi: 05.06.2018
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/2438 Esas 2018/4459 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı vekili, davalılar aleyhine önalım hakkından kaynaklanan iptali ve tescil istemiyle dava açmıştır. Yerel mahkeme davanın reddine karar vermiştir. İstinaf talebinde bulunan davacı vekilinin talebi esastan reddedilmiştir. Temyiz başvurusunda bulunan davacı vekilinin talebi, dava değerinin temyiz kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle reddedilmiştir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri şu şekildedir: HMK'nın 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararları, 361 ve 362. maddeleri ise temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirlemektedir.
14. Hukuk Dairesi 2017/2438 E. , 2018/4459 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06.06.2014 birleştirilen dosyada davacı aleyhine 21.08.2014 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkından kaynaklanan ... iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 07.11.2016 günlü hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü: KARAR Dava önalım hakkına dayalı ... iptal ve tescil istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu karar davacı vekili vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Dosya içeriğine göre, dava değeri 16.000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 41.530 TL’lık temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 05.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.