Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/871 Esas 2020/13479 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/871
Karar No: 2020/13479
Karar Tarihi: 26.10.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/871 Esas 2020/13479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza kararı temyiz edilmiştir. Kararın hüküm kısmında bir kişinin tehdit suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Kararın temyiz talebi incelenirken, Tebligat Kanunu'nun 10/2. madde ve fıkrasına göre, tebligatın yapılmaması durumunda muhatabın adres kayıt sisteminde belirtilen adresinin kullanılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığa yapılan tebligatın usule uygun olmadığı sonucuna varılmıştır. Dosya, tebligatın gerçekleştirilmesinin ardından yeniden incelenecektir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 10/2. madde ve fıkrası, 21/1. ve 2. maddesi, 23/1-8. ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliği'nin 16/2. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2017/871 E. , 2020/13479 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gözetilmeksizin, katılan ..."ın yokluğunda verilen gerekçeli kararın önce bilinen son adresine (duruşmada bildirdiği adres) göre tebliğe çıkarılması gerekirken, doğrudan MERNİS şerhli olarak MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, muhtarın imzasına tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de tebligatın usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ..."in temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, katılan ..."a usulünce tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 26/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.