MAHKEMESİ : GİRESUN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/05/2014
NUMARASI : 2013/436-2014/87

Taraflar arasındaki alacak davasının Mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davalının, Giresun 1.Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinde görülen mevsimlik çalışılan döneme ilişkin yıllık izin ücreti alacakları hakkındaki davalarda, G.. İ..nden emekli olan işçilerin avukatlığını yaptığını; söz konusu davaların kesinleşmesi üzerine, mahkeme kararlarında davacı idare aleyhine hükmedilen yıllık izin ücreti, vekalet ücreti, yargılama gideri ve harcın ödenmesi için davalı tarafça 30.10.2012 tarihinde davacıya başvurulduğunu; davacı tarafından 83 adet ilama istinaden davalıya hükümde belirtilen alacaklardan yasal kesintiler yapılarak, 20.11.2012 tarihinde ödeme yapıldığını; ancak, bu alacaklardan davalı taraf lehine hükmedilen vekalet ücretinden sehven stopaj kesintisi yapılmadığını; bunun üzerine, davacı idarenin davalıya ödenen vekalet ücretlerinden kesilmesi ve davalının ödemesi gereken toplam 22.603,29 TL"yi, 12.07.2013 tarihinde Giresun Vergi Dairesine yatırmak zorunda kaldığını, davalının, bu suretle sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek; bu nedenlerle davacı kurumun alacağı olan 22.603,29 TL"nin, 12.07.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde, özetle; dava konusu hukuki ihtilafın çözüm yerinin idari yargı olduğunu, yetkili ve görevli mahkemenin Ordu Vergi Mahkemesi olduğunu; davacı idarenin memurlarının, kendi görev ve sorumluluğunda olan stopaj beyannamelerini yasal süresi içinde vermediğini; stopaj vergilerini yasal süresi içinde yatırmadığını; ancak, vergi dairesinin muhtırası üzerine yasal görevlerini hatırladıklarını, stopaj konusu tüm ödemeler için toplam stopaj tutarının 20.362,70 TL olduğunu, vergi dairesinin muhtırası üzerine davacı idarenin vergi dairesine düzeltme beyanında bulunduğunu ve 2.241,00 TL düzeltme cezası aldığını, davalı idarenin memurlarının ihmali sonucu ödenen düzeltme cezasının dahi davalıdan talep edildiğini, davacı idarenin stopaj beyannamelerini vergi dairesine zamanında vermemiş olmaları nedeni ile davalının vergi dairesi nezdindeki vergi borçları ile vergi iadelerinin mahsuplaşması işlemini tamamlayamadığını; bu nedenle, faiz ödemek durumunda kaldığını ve zarara uğramış olduğunu ifade ederek, öncelikle görev ve yetki itirazı hakkında karar verilip davanın reddini, hukuksal dayanaktan yoksun olan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; vergi dairesinin, mahkeme kararı ile ödenen vekalet ücretinin KDV boyutu bakımından yerleşik vergi uygulaması dikkate alındığında, bunun gelir vergisi tevkifatı üzerindeki etkisi nedeni ile vergi idaresine ödenmiş olması gereken tevkifat tutarının 16.881,37 TL olacağı; bu tutarın, davalıya sebepsiz yere ödenmiş olduğu belirtilerek; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve karar davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplerle ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, Gelir Vergisi Kanunu"nun 94. maddesinin birinci fıkrasında sayılan kişi kurum ve kuruluşlar tarafından, avans olarak ödenenler dahil, nakden veya hesaben yapılan serbest meslek ödemelerinin %20 oranında gelir vergisi stopajına tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; Kanun gereği %20 oranında gelir vergisi stopajı hesaplanarak, davacının talep edilebileceği miktarın 19.920.00 TL olduğu belirtildikten sonra; KDV tutarının Brüt vekalet ücretinden düşülmesinden sonra yapılan hesaplamaya göre ise, davalının ödemesi gereken gelir vergisi miktarının 16.881,37 TL olduğu ifade edilmiştir. Kanunda, açıkça, serbest meslek ödemelerinin %20 oranında gelir vergisi stopajına tabi olduğu belirtilmiştir. Vergiye esas matrahın Brüt vekalet ücreti olduğu ve davacının da bu miktar üzerinden Vergi Dairesine ödeme yaptığı görüldüğünden; davalının sorumlu olduğu miktarın, bilirkişinin raporunda ilk olarak hesapladığı miktar olan 19.920 TL olduğunun kabulü gerekir.
Mahkemece; davacının taleplerinden, 19.920,00 TL"nin tahsiline karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yukarıda belirtildiği şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.