Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3579 Esas 2018/4073 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3579
Karar No: 2018/4073
Karar Tarihi: 02.05.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3579 Esas 2018/4073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2007-2009 yılları arasında vergi usul kanununa muhalefet etmek suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın savunması alınmadan hüküm kurulması ve sahte fatura düzenleme suçunda delil yetersizliği nedeniyle hüküm bozulmuştur. Ayrıca, sahte fatura düzenleme suçunun her takvim yılında ayrı suçlar olarak kabul edilmesi gerektiği ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193/1. maddesi (duruşmaya gelmeyen sanık hakkında duruşma yapılamayacağı kuralı)
- Vergi Usul Kanunu'nun 230. ve 227. maddeleri (fatura düzenleme suçunun maddi konusu ve fatura zorunlu bilgileri)
- TCK'nın 43. ve 53. maddeleri (suçların ayrı ayrı değerlendirilmesi ve Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulmasına ilişkin hüküm)

11. Ceza Dairesi 2016/3579 E. , 2018/4073 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193/1. maddesindeki duruşmaya gelmeyen sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kurala rağmen, Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 14.06.2012 tarihli iddianamesi ile sanık ... hakkında 2007-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından açılan davada, sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü kurulması,
II-Sanık ... hakkında 2007-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturalardan 2008 yılı faturalarının dosya içerisinde mevcut olduğu, 2007, 2009 yıllarının faturalarının dosya içinde bulunmadığının ve getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanıkların 2007 ve 2009 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan, kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Sahte fatura düzenleme suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı cihetle, her takvim yılındaki eylemlerin ayrı ayrı zincirleme biçimde işlenmiş suçları oluşturacağı gözetilmeden, hangi takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin, TCK"nın 43. maddesi de uygulanmayıp, tek hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.