Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/803 Esas 2019/6021 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/803
Karar No: 2019/6021
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/803 Esas 2019/6021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir koruma tedbiri nedeniyle tazminat davasında, ceza dava dosyasında beraat eden davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ancak, serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın koruma tedbirleri nedeniyle tazminat kapsamında değerlendirilemeyeceği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, hükümde yer alan 1.000 TL maddi tazminatın reddedilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuş ve aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilerek onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/803 E. , 2019/6021 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.000 TL maddi, 250.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, bu bedelin maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1 numaralı bendinde yer alan, “1.000,00 TL (Bin Türk Lirası) maddi tazminatın, tutuklama tarihi olan 06/04/2010 tarihinden itibaren işlemiş ve ödeme tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte Davalı ... Hazinesinden alınarak Davacı ..."a verilmesine,” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine, “Davacının maddi tazminat isteminin reddine,” ibaresinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.