Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/472 Esas 2017/801 Karar Sayılı İlamı

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, insan ticareti, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, fuhuş suçlarından sanıklar ..., ..., ... ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanıklar ..., ..., ..., ..."ın yapılan yargılamaları sonunda; sanıklar .... ve ...."ün beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve insan ticareti suçlarından mahkûmiyetlerine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve fuhuş suçlarının insan ticareti suçunun unsuru olması nedeniyle bu suçlardan hüküm kurulmasına yer olmadığına, sanıklar ...,...,...,... ve ....."nın atılı suçlardan mahkûmiyetlerine ve sanık ..."nin çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile fuhuş suçlarının insan ticareti suçunun unsuru olması nedeniyle bu suçlardan hüküm kurulmasına yer olmadığına ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.12.2012 gün ve 2009/25 Esas, 2012/352 Karar sayılı hükümlerin sanıklar müdafileri, katılan mağdure vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 11.07.2013 gün ve 2013/4394 Esas, 2013/8659 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin kısmen onanması ve kısmen bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince “sanık ... hakkında atılı suçlardan kurulan mahkumiyet hükümlerinin bozulması yönündeki bozma ilamına karşı direnme kararı verilerek” haklarındaki hükümler bozulan diğer sanıklarla birlikte yapılan yargılamaları neticesinde kurulan 02.12.2014 gün ve 2013/287 Esas, 2014/350 Karar sayılı ilamın sanıklar müdafileri, katılan mağdure vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 11.07.2013 gün ve 2013/4394 Esas, 2013/8659 sayılı bozma Kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 02.12.2014 gün ve 2013/287 Esas, 2014/350 sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.