MAHKEMESİ : ANKARA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/03/2014
NUMARASI : 2013/1411-2014/284

Taraflar arasındaki ziynet eşyası alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle; düğünde müvekkiline takılan ve davalı yedinde kalan 11 adet 22 ayar 20"şer gram ağırlığındaki burma bileziğin, 37 adet küçük altının, 2 adet 14 ayar 8"er gram ağırlığındaki kolyenin, 3 adet 14 ayar 15"er gram ağırlığındaki künyenin, 1 adet 14 ayar gerdanlığın, küpeler ve bileklikten oluşan toplam 30 gram ağırlığındaki takı setinin aynen iadesine; mümkün olmadığı takdirde, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik 20.000 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesine karar verilmesini istemiştir. Davacı vekili, yargılama sırasında, dava değerini bilirkişi raporuna göre 28.341,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde özetle; müvekkiliyle davacının yaşamış oldukları ekonomik sorunlar nedeniyle davacı Aylin Aktaş"a ait küçük altınları ve birkaç tane bileziği bozdurduklarını, bu para ile ailenin ihtiyaçlarının karşılandığını; dava konusu edilen diğer ziynet eşyalarını, müvekkilinin, eşinden almadığını, davacı uhdesinde bulunduğunu, açılan davanın yersiz olduğunu savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; dinlenen tanık beyanlarına göre; davacıya düğünde her biri yaklaşık 20 gram ağırlığında 10 adet 22 ayar burma bilezik, 35 adet küçük altın, 1 adet 14 ayar gerdanlık, küpe ve bileklikten oluşan set takımı, 1 adet künye takılıp hediye edildiği, bu ziynet eşyalarının davalı tarafından davacının rızası hilafına elinden alındığı, geri iade edilmediği; bu ziynet eşyalarının, davacıya hediye edilmiş eşyalar olduğu, koca tarafından bozdurulup evin ihtiyaçları, taşınmaz ya da araç alımı veya düğün borçları vs için harcanmış ise aynen, yada olmadığı takdirde karşılığının kadına iade edilmesi gerektiği; dinlenen tanık beyanlarıyla bu ziynet eşyalarının davacı tarafından davalıya bağışlanmadığının sabit olduğu;
bu hususun aksinin davalı tarafça ispat edilemediği, davacının talebinde haklı olduğu anlaşıldığından; davanın kısmen kabul ve kısmen reddiyle, her biri yaklaşık 20 gram ağırlığında 10 adet 22 ayar burma bileziğin aynen iadesine, olmadığı takdirde bedelleri toplamı olan 16.550 TL"nin, 35 adet küçük altının aynen iadesine, olmadığı takdirde bedelleri toplamı olan 5.135.50 TL"nin, gerdanlık, küpe ve bileklikten oluşan 1 adet 14 ayar set takımının aynen iadesine, olmadığı takdirde bedelleri toplamı olan 1.542,00 TL"nin, 1 adet künyenin aynen iadesine, olmadığı takdirde bedeli toplamı olan 411.20 TL"nin dava tarihi olan 15/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı tarafın fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, bilirkişi raporunda eşit değerdeki 3 künye bedeli için 2.313,00 TL bedelin tespit edildiği, buna göre kabul edilen bir künye bedelinin 771,00 TL olması gerekirken 411,20 TL olarak hüküm altına alınmasının hatalı olduğu, bu şekilde karar verilmesi doğru değilse de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK"nun 438. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
Temyiz olunan mahkeme kararının birinci paragrafındaki; "... 1 adet künyenin aynen, olmadığı takdirde bedeli olan 411,20 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinin çıkarılarak, yerine "1 adet künyenin aynen, olmadığı takdirde bedeli olan 771,00 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinin yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine, düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.