MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.02.2014 tarihinde verilen dilekçeyle mirasta denklestirme talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 26.01.2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma talebi davanın değeri itibariyle reddedilip süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 14.09.2013"te vefat eden muris ..."ın, davalı oğluna ev alabilmesi için dekontlarda açıklama yapılmak suretiyle bankadan 173.000 TL. gönderdiğini, davalı için 35.000 TL. kredi çektiğini, hayattayken de ödediğini, ayrıca araç alırken de 20.000 TL. yardımda bulunduğunu, yargılama aşamasında tespit edilecek hususlar için dava açma haklarını saklı tuttuklarını belirterek, ileride artırım yapma kaydıyla şimdilik 20.000 TL."nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. 28.04.2016 tarihli ıslah dilekçesiyle, taleplerini davacının miras hissesine denk gelen 25.899 TL. artırarak davacının miras hissesinde denk gelen 45.899 TL. olacak şekilde ıslah ettiklerini belirtmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, muris ile davacının arasında mal ayrılığı rejimi bulunduğundan bahisle bu davayı açmak için aktif dava ehliyeti ve hukuki yararının bulunmadığını, davalının ev alabilmesi için babası olan murisin yardım etmesinin hayatın olağan akışı içinde olduğunu, ancak murisin davalı için 35.000 TL. kredi çekmesi ve ödemesiyle, araba alması için 20.000 TL. para gönderdiği iddilarının doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davanın kabulü ile, 45.899,00 TL denkleştirme alacağının 20.000,00 TL"sinin dava tarihinden, 25.899,00 TL"sinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf talebi ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce esastan reddedilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, mirasta denkleştirme ilişkindir.
Mirasta denkleştirme mirasçıların murisin sağlığında muristen karşılıksız olarak aldığı mal ve kıymetlerin geri alınarak miras taksiminde tereke içerisinde yer almasıdır. TMK’nın 669. maddesi gereğince “Yasal mirasçılar, mirasbırakandan miras paylarına mahsuben elde ettikleri sağlararası karşılıksız kazandırmaları, denleştirmeyi sağlamak için terekeye geri vermekle birbirlerine karşı yükümlüdürler. Mirasbırakanın çeyiz veya kuruluş sermayesi vermek ya da bir malvarlığını devretmek veya borçtan kurtarmak ve benzerleri gibi karşılık almaksızın altsoyuna yapmış olduğu kazandırmalar, aksi mirasbırakan tarafından açıkça belirtilmiş olmadıkça denleştirmeye tabidir.” Altsoy dışındaki yasal mirasçılara yapılan kazandırmalarda ise miras payına mahsup edilmek üzere hareket edilmediği yönünde bir karine vardır. Bu karinenin aksinin davacı tarafından kanıtlanması gerekmektedir.
Murisin sağlığında karşılıksız olarak yaptığı kazanımı elde eden yasal mirasçılara karşı dava açılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; murisin sağlığında, banka hesabından davalının hesabına "ev parası için" kaydı düşülerek 142.000 TL. havale ettiği sabittir. Murisin yaptığı kazandırmanın miras payına mahsuben olmadığının ispatı davalı tarafa düşmekte olup bu yönde bir ispat yapılmadığından 142.000 TL."nin denkleştirmeye tabi tutulması doğrudur. Ancak, bu miktara faiz işletilmesi doğru değildir.
Dava dilekçesinde, murisin davalı için 35.000 TL. kredi çektiği ve kendisinin ödediği, davalıya araç alabilmesi için 20.000 TL. yardımda bulunduğu iddia edilmiş ise, iddialar kanıtlanamadığından, davanın bu talepler yönünden reddi gerekmektedir.
Muris tarafından, davalıya farklı tarihlerde toplam 8.517 TL. para havale edildiği tespit edilmiş ve denkleştirme bedeline dahil edilmişse de, dava dilekçesinin içeriğinden havale edilen bu miktarın dava konusu edilmediği anlaşıldığından bu bedelin denkleştirme miktarına dahil edilmesi doğru görülmemiştir.
Yerel mahkemece, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi ve bölge adliye mahkemesince de istinaf talebinin esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeplerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, HMK 373/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.