Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14809 Esas 2022/1540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜM : Sanığın nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyeti ile tehdit suçundan beraatine dair İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.09.2019 gün ve 2018/513 Esas, 2019/289 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden esastan diğer hükümler yönünden düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezaları ile tehdit suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 106/2-a maddesinde öngörülen cezanın ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yılın altında olmasından dolayı CMK'nın 286/2-g. maddesi gereğince bu suçtan kurulan beraat hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup temyiz edilemediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin söz konusu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin soruşturma evresindeki ifadesinde olay günü sanığın nitelikli cinsel saldırı eylemini tehditle işlediğini belirtmesine rağmen duruşmada bu konudan bahsetmemesi ve ilk derece mahkemesince eylemin silahla işlediğinin kabul edilmesi karşısında bu husustaki tereddütlerin giderilmesi açısından mağdurenin temini ile eylemin işleniş şekline ilişkin ayrıntılı beyanı alındıktan sonra sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 102/3-d maddesi tatbiki hususunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 09.03.2020 gün ve 2020/117 Esas, 2020/287 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.