Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/19893 Esas 2015/5787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 8. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/06/2014
NUMARASI : 2013/923-2014/688

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi ve davacı vekili tarafından katılma yoluyla temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; davacının Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Radyo ve Televizyon Programcılığı öğrencisi olduğunu, gelirinin bulunmadığını, davalı babasının davacıya yardım etmediğini belirterek aylık 500,00 TL yardım nafakasına ve yıllık artış oranının TEFE"ye göre belirlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının eğitim ve öğretim ile alakası olmadığını, lüks bir yaşam sergilediğini, nafakaya ihtiyacı olmadığını, davalı babasına karşı olumsuz davranışları ve maddi çıkmazlar nedeniyle 2012 yılında nafaka desteğinin kesildiğini, davalının boyundan aşağısının felçli ve bakıma muhtaç olduğunu, davacının sağlık harcamaları için davalının maaşından kesinti yapıldığını, davalının ikinci evliliğini yaptığını ve bu evliliğinden bir çocuğunun dünyaya geldiğini, istenilen nafakanın yüksek olduğunu savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacının öğrenci olması, davalının nafaka ödeyebilecek durumda bulunması, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, paranın satın alma gücü, davacının yaşı ve ihtiyaçları dikkate alınarak; aylık 150,00 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, sonraki yıllık artışların TEFE rakamı üzerinden yapılmasına karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, taraf vekillerinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükmedilen nafakanın yıllık artış oranına ilişkin yerleşmiş Yargıtay Uygulamaları gözönünde bulundurularak "ÜFE" oranında artışına hükmedilmesi gerekirken "TEFE" oranında artırılmasına karar verilmesi doğru değilse de; bu konunun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün yıllık nafaka miktarının artış oranına ilişkin 1. maddesindeki "TEFE" ifadesinin çıkartılarak, yerine "ÜFE" ifadesinin yazılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, temyiz eden davacı adli müzaharet belgesi kararı olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 08.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.