Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12690 Esas 2020/2164 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu getirilen TCK"nun 142/2-h maddesi yerine, yürürlükte bulunmayan TCK"nun 142/1-b maddesi uyarınca uygulama yapılarak eksik ceza tayini,
2-13.07.2014 tarihli tutanağa göre, sanığın suçunu ikrar ederek çaldığı cep telefonun evinde olduğunu beyan edip, kız kardeşi aracılığı ile cep telefonunu getirterek müştekiye iadenin sağlanması karşısında; TCK"nun 168/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3-Gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin 13/07/2014 yerine, 03/03/2015 olarak gösterilmesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.