Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/766 Esas 2021/2007 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/766
Karar No: 2021/2007

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/766 Esas 2021/2007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir çift arasındaki boşanma davası, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince görüldü. Erkek tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden; kadın tarafından kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edildi. Mahkeme, erkeğin tüm temyiz itirazlarını reddettiği gibi, kadın yararına takdir edilen maddi tazminatın daha az olduğuna karar verdi. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekir denildi. Karar, 2. bentteki sebeple bozuldu ancak diğer bölümler onandı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Türk Medeni Kanunu m.174/1, Türk Medeni Kanunu m.4, Türk Borçlar Kanunu m.50, Türk Borçlar Kanunu m.51.

2. Hukuk Dairesi 2021/766 E. , 2021/2007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :...Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Hasan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Anakadın"a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.03.2021 (Pzt.)