14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/7388 Karar No: 2017/748 Karar Tarihi: 16.02.2017
Kasten yaralama - tehdit - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7388 Esas 2017/748 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, kasten yaralama suçundan verilen cezaların tür ve miktarı itibariyle kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığına hükmetmiştir. Temyiz istemi reddedilerek sadece tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerle ilgili inceleme yapılmış ve sanığın temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır. Dosyada 5320 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 6217 sayılı Kanuna eklenen geçici 2.madde de yer almaktadır. Bu kanun maddesi 3.000 TL'ye kadar para cezalarının hapis cezasına çevrilmemesi durumunda kesinleşeceğini belirtmektedir.
14. Ceza Dairesi 2016/7388 E. , 2017/748 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, kasten yaralama suçundan verilen cezaların tür ve miktarı itibariyle kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.