Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/26373 Esas 2014/7132 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/26373
Karar No: 2014/7132
Karar Tarihi: 01.04.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/26373 Esas 2014/7132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, her gün 07.00-18.00 saatleri arasında, bazı günlerde de Adana ili dışında mobilya montajına gittiği zamanlarda ise gece saat 23.00 a kadar çalıştırıldığını iddia ederken davalı işveren ise, 10.01.2006 tarihinde dava dışı G.. Kapı Ltd Şti bünyesinde çalışmaya başladığını, bu dönemde 08.30-17.30 saatleri arası çalıştığını, daha sonra 01.01.2010-16.08.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, bu süre zarfında da 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu uyarınca davacının kıdem ve ihbar tazminatı yanında fazla çalışma ve genel tatil alacağının da kabulüne karar verilmiştir. Dosyaya sunulan puantaj kayıtları incelendiğinde 2006-2009 yılları arasını kapsadığı, haftanın 6 günü 08.30-17.30 saatleri arasında çalışma yapıldığının gözüktüğü ve giriş ve çıkışta imza alındığı görülmüştür. O halde mahkemece imzalı olan ve itirazsız olup aksi yazılı belge ile de ispat edilemeyen puantaj kayıtları varken, davacının 2010 yılı öncesi çalışmaları yönünden tanık beyanları esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplanması hatalıdır. Mahkemece, söz konusu puantaj kayıtları esas alınarak fazla çalışma alacağının yeniden hesaplattırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu fazla çalışma alacağının kabulüne ilişkin hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
5510 sayılı Kanun'un 74. ve 78. maddeleri ve 4857 sayılı Kanun'un 63. maddesi.
7. Hukuk Dairesi         2013/26373 E.  ,  2014/7132 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Adana 6. İş Mahkemesi
    Tarihi :08/10/2013
    Numarası :2012/532-2013/523

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
    Davacı, her gün 07.00-18.00 saatleri arasında, bazı günlerde de Adana ili dışında mobilya montajına gittiği zamanlarda ise gece saat 23.00 a kadar çalıştırıldığını iddia ederken davalı işveren ise, 10.01.2006 tarihinde dava dışı G.. Kapı Ltd Şti bünyesinde çalışmaya başladığını, bu dönemde 08.30-17.30 saatleri arası çalıştığını, fazla çalışma yapmadığını, daha sonra 01.01.2010-16.08.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, bu süre zarfında da 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu uyarınca davacının kıdem ve ihbar tazminatı yanında fazla çalışma ve genel tatil alacağının da kabulüne karar verilmiştir.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
    Dosyaya sunulan puantaj kayıtları incelendiğinde 2006-2009 yılları arasını kapsadığı, haftanın 6 günü 08.30-17.30 saatleri arasında çalışma yapıldığının gözüktüğü ve giriş ve çıkışta imza alındığı görülmüştür.
    O halde mahkemece imzalı olan ve itirazsız olup aksi yazılı belge ile de ispat edilemeyen puantaj kayıtları varken, davacının 2010 yılı öncesi çalışmaları yönünden tanık beyanları esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplanması hatalıdır.
    Mahkemece, söz konusu puantaj kayıtları esas alınarak fazla çalışma alacağının yeniden hesaplattırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu fazla çalışma alacağının kabulüne ilişkin hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 01.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.