Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26811 Esas 2020/1413 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/26811
Karar No: 2020/1413
Karar Tarihi: 03.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26811 Esas 2020/1413 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/26811 E.  ,  2020/1413 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, müvekkili işçinin, kıdem ve ihbar tazminatı ve yıllık izin alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Somut olayda, mahkemece, davalının harçtan muaf olduğu gerekçesiyle, harç alınmasına yer olmadığına ve davacı tarafın yatırdığı harcın davacıya iadesine karar verilmiş ise de, davalı harçtan muaf değildir.
    Karar sadece davalı vekilince temyiz edilmiş ise de, harç, kamu düzenine ilişkin olup, re’sen nazara alınması gereklidir. Kamu düzenine ilişkin hususlar hakkında, aleyhe bozma yasağı kuralı uygulanamaz.
    Anılan sebeple, mahkemece davalının harçtan muaf olduğunun kabul edilmesi hatalı olup, bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten;
    1-Temyiz olunan kararın hüküm sonucunda ki,
    “ Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
    Davacı tarafından peşin yatırılan 223,40 TL harcın karar kesinleştiğinde davacıya iadesine. ” şeklindeki bentlerin silinerek yerine;
    “ Alınması gerekli 780,24 TL bakiye karar ve ilam harcından peşin ve ıslah ile alınan 195,7 TL harcın mahsubu ile 585,54 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
    Davacı tarafından yatırılan toplam 223,40 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki bentlerin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.