Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24340 Esas 2022/1503 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2. madde ve fıkrasında yer alan “Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır” ve 5271 sayılı CMK'nın 34/2. madde ve fıkrasında bulunan “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında, mahkemece aynı Kanunun 291/1. maddesindeki temyize ilişkin on beş günlük kanuni sürenin belirtilmesi yerine yedi gün içinde istinaf yolu açık olduğu belirtilerek verilen karar sonrası katılan Bakanlık vekili tarafından sunulan 26.03.2021 tarihli istinaf talepli dilekçe temyiz dilekçesi kabul edilerek yapılan incelemede, sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine dair ilk derece mahkemesinin 29.01.2019 gün ve 2018/175 Esas, 2019/23 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince verilen 26.03.2019 gün ve 2019/510 Esas, 2019/318 sayılı kararın Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 03.12.2019 gün ve 2019/6168 Esas, 2019/12953 sayılı Kararıyla eylemin sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğundan bahisle bozulmasını müteakip ilk derece mahkemesince anılan bozma ilamına direnilerek kurulan 26.06.2020 gün ve 2020/8 Esas, 2020/116 Karar sayılı hükmün de yine 14. Ceza Dairesinin 12.01.2021 gün ve 2020/8073 Esas, 2021/64 sayılı Kararıyla savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozulmasından sonra dosyaya bakan ilk derece mahkemesince bozma kararına uyularak yargılamaya devam edildiği belirtilmesine rağmen 29.01.2019 gün ve 2018/175 Esas, 2019/23 sayılı Kararda direnilmesine dair iş bu temyize konu kararın verildiği anlaşılsa da mevcut haliyle bu kararın direnme niteliği taşımayıp, esasen yeni hüküm olduğu gözetilerek gereği görüşüldü:
Sanık hakkında hükümde uygulama maddesinin “6763 sayılı Kanun ile değişik...” yazılması yerine “6763 sayılı KHK ile değişik…” şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.