Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/14670 Esas 2014/7078 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ankara 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/01/2013
Numarası : 2008/221-2013/37

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 01.09.1998-14.04.2007 tarihleri arasında TRT Dış Yayınlar Dairesi Başkanlığı"nda Boşnakça, Sırpça, Hırvatça Masalarında her üç dil için de mütercim-muhabir-spiker olarak çalıştığını, iş akdini haklı sebeplerle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ilave tediye, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları için %5 gecikme zammı alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, 2954 sayılı Yasa uyarınca davacı ile davalı kurum arasındaki ilişkinin hizmet akdi olmayıp istisna akdi olduğunu, TRT"nin kamu hukuku kurallarına bağlı olduğunu, davalı kurumun ilgili kanun ve yönetmeliklere göre istihdam ettiği davacının İş Kanunu hükümlerine göre işçi olmadığını, ayrıca davacının davalı kurumdan kendi isteğiyle Bosna-Hersek"te vatandaşlık haklarını kaybetmemek amacıyla ve bu ülkede başka bir Türk Şirketinde çalışmak üzere yurt dışına gittiğini, kıdem tazminatına hak kazanamayacağını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının Bosna Hersek’te bir Türk Şirketinde cazip iş teklifi aldığını belirterek Türkiye’ ye dönene kadar iş sözleşmesinin askıya alınması yönünde talepte bulunarak işten ayrıldığı, feshin haklı nedene dayanmadığı buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazanamadığı gerekçesiyle isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının Basın İş Kanununa tabi olarak çalışıp çalışmadığı, buna bağlı olarak da ulusal bayram genel tatil alacaklarındaki gecikme için günlük % 5 ücrete hak kazanıp kazanamayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının Basın İş Kanununa tabi hizmet akdine bağlı olarak çalıştığı Ankara 18.İş Mahkemesinin 2010/38-2010/68 E.K. sayılı kararı ile tespit edilmiştir. Yine davalı işverenin 15/02/2012 tarihli yazısında davacının davalı işyerinde tercüman-spiker olarak çalıştığı ve tercüme ettiği metinleri okuduğu anlaşılmaktadır. Bu şekilde çalışan işçinin Basın İş Kanununa tabi olacağı açıktır. Böyle olunca davacının Basın İş Kanununun 2.maddesinde öngörülen memur ve müstahdem olmadığı da göz önünde bulundurulduğunda istisna kapsamı dışında olacağı kabul edilmelidir. Davacının sırf TRT’de çalıştığı için yaptığı iş dikkate alınmadan Basın İş Kanununa tabi olmadığı gerekçesi ile ulusal bayram genel tatil alacaklarına gecikmeler için uygun takdiri indirimle birlikte %5‘lerin hüküm altına alınmaması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.