MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/07/2016 tarih ve 2014/504-2016/214 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar ve müdahiller vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2012/106851 sayılı "şekil+..." ibareli marka başvurusuna, davalının 2000/10866, 2007/27827, 2010/23688, 2003/17692 sayılı ve "... ...", "... ... 1871 şekil", "... ... istanbul", "... ... şekil" ibareli markalarını mesnet göstererek itiraz ettiğini, itirazının YİDK kararı ile kabul edildiğini, davacı başvurusunun reddine karar verildiğini, davacı şirket ortaklarının tanınmış ... markalarının ( 133753 ve 2012/25556 sayılı ) olduğunu, yine öncelikli kullanım hakkının olduğunu, davacı şirket ortaklarının HOTEL ... ... ticaret unvanının 30.07.1987 tarihinden itibaren tescil edilmiş olduğunu, bu ibarenin çok uzun süredir yoğun olarak kullanılmakta olduğunu, mesnet markalar ile davacı başvurusunun benzemediğini iddia ederek YİDK kararının iptali ile marka tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı ... müdahiller vekili, dava dışı ... tarafından tescil edilen bazı markaların davalı şirkete devredilmiş olduğunu, davalı şirket tarafından müdahillere lisans ve alt lisans hakkı verildiğini, davalı markasının tanınmış olduğunu, davacının eskiye dayalı hakkı bulunmadığını, 1972 tarihli noter sözleşmesine göre davacının bu markayı otelcilik hizmetlerinde kullanamayacağını, davacının kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının 2012/106851 başvuru numaralı "..." ibareli başvurusu ile davalının 2000/10866, 2010/23688, 2003/17692 sayılı ve "... ...", "... ... İstanbul", "... ... + Şekil" ibareli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki iltibasın bulunmadığı, davacı başvurusu ile davalı markasının aynı sınıfta olduğu, farklı hizmet sınıfında olmadığından KHK 8/4 maddesindeki koşulların oluşmadığı, davacının dava konusu ibarede "Geçici konaklama hizmetleri (gündüz bakımı (kreş) hizmetleri dahil)" hizmetleri yönünden 1987 tarihli belgeye göre kazanılmış hakkı bulunsa da taraf markaları arasında iltibas oluşmadığından bu durumun sonuca etkili olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalılar ve müdahiller vekilleri temyiz etmiştir.
Dava TPE YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, başvuru konusu marka ile mesnet gösterilen markaların görsel, sescil ve anlamsal olarak benzer olmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesindeki şartların oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, somut uyuşmazlıkta davacı marka başvurusu ‘... + ŞEKİL’ ibaresinden oluşmaktadır. TPE YİDK kararına mesnet gösterilen davalı markaları da ‘... ..., ... ... + ŞEKİL’ işaretlerinden oluşmakta olup, her iki tarafın markalarındaki asli unsurun ‘...’ ibaresi olduğu ve taraf markalarının kapsamında 43. sınıftaki hizmetlerin yer aldığı da anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece her iki taraf markaları arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu kabul edilerek tarafların TPE nezdinde ileri sürdükleri iddia ve savunmaları çerçevesinde değerlendirme yapılması gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın davacılar ve feri müdahiller yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar ve feri müdahiller vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalılar ve feri müdahiller yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 18/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.