Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3460 Esas 2018/4039 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3460
Karar No: 2018/4039
Karar Tarihi: 02.05.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3460 Esas 2018/4039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2001, 2002 ve 2003 yıllarında sahte fatura düzenlemesi nedeniyle vergi usul kanununa muhalefet suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak sanık, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı aldığı için, 2. suçu işlediği tarihe kadar olan süre düştükten sonra suçun zamanaşımı süresinin dolduğunu savundu. Mahkeme ise yasaya aykırı davranarak, davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesi gerektiği göz önüne alınmadan yargılamaya devam ettiği gerekçesiyle hüküm BOZULDU. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu’nun 7. maddesi
- Türk Ceza Kanunu’nun 5252 sayılı Yasa ile Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun 321. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2018/3460 E. , 2018/4039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen 2001, 2002 ve 2003 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihleri itibarıyla yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresine bağlı olduğu, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden ikinci suçun işlendiği tarihe kadar olan süre düştükten sonra bu sürenin dolmuş olduğu gözetilmeden davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam olunarak yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.