MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen 2001, 2002 ve 2003 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihleri itibarıyla yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresine bağlı olduğu, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden ikinci suçun işlendiği tarihe kadar olan süre düştükten sonra bu sürenin dolmuş olduğu gözetilmeden davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam olunarak yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.