Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından başlatılan çeke dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takipte yapılan ihalenin feshi istemi ile şikayetçinin icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, şikayetçi yönünden zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle icranın geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle artık takipte borçlu sıfatı bulunmadığından ihalenin feshi isteminde bulunamayacağı gerekçesi ile istemin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
İİK. nun 33/a-2.maddesi uyarınca; “Alacaklı, icranın geri bırakılması kararının kesinleştiğinin kendisine tebliğinden sonra, zamanaşımının vaki olmadığını ispat sadedinde ve 7 gün içinde umumi mahkemelerde dava açabilir. Aksi takdirde icrası istenen ilamın zamanaşımına uğradığı hususu kesin hüküm teşkil eder.” Buna göre icra mahkemesince zamanaşımı itirazının kabulüne karar verilmesi ile icra takibi son bulur. Ancak, bunun için alacaklının İİK. nun 33/a-2.maddesine göre yedi gün içinde dava açıp açmayacağı beklenmelidir. Dava için maddede öngörülen yedi günlük sürenin bitimine kadar icra takibi olduğu yerde durur. Alacaklı bu süre içinde dava açarsa, bu davanın sonucuna kadar takip durmaya devam eder. Alacaklı bu davayı kazanır ise duran icra takibine devam edilir. Kaybetmesi veya yedi gün içinde dava açmaması halinde ise alacağın zamanaşımına uğradığı hususu kesin hüküm teşkil eder ve icranın geri bırakılması kararı, takibin iptaline ilişkin sonuçları doğurur. (Prof. Dr. Baki KURU İcra ve İflas Hukuku C.3,5.2300-2301)
Somut olayda, alacaklının çeke dayalı olarak başlattığı kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takibe karşı şikayetçi borçlunun itirazı üzerine Küçükçekmece 2.İcra Mahkemesinin 18/03/2010 tarih ve 2010/278 E.-348 K.kararı ile zamanaşımı itirazının kabulü ile İİK.nun 71/2 gereğince icranın geri bırakılmasına karar verildiği görülmektedir. Şikayetçi tarafından, alacaklının yukarıda açıklanan madde gereğince genel mahkemede dava açtığı iddia ve ispat edilmediğinden, hakkında verilen zamanaşımı nedeniyle icranın geri bırakılması kararı gereğince şikayetçinin borçlu sıfatının bulunmadığının, dolayısıyla İİK.nun 134/2.maddesine göre ihalenin feshi davası açma hakkının bulunmadığının kabulü gerekir.
O halde, mahkemece, şikayetçinin ihalenin feshi davası açma hakkı bulunmadığından ihalenin feshi isteminin reddi doğrudur, ancak, İİK.nun 134/2.maddesinde, işin esasına girilmemesi nedeniyle ihalenin feshi talebinin reddi halinde para cezasına hükmolunamayacağı hükmü gözetildiğinde, şikayetçinin para cezasına mahkum edilmesi isabetsiz olup, kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasının gerektirmediğinden kararın düzeltilerek  onanması yoluna gidilmiştir.

SONUÇ : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Gaziantep 1.İcra Mahkemesi"nin 15/02/2011 tarih ve 2011/8-111 K.sayılı kararının hüküm bölümünün birinci paragrafında yer alan “ihale bedelinin %10"u oranında para cezasının davacıdan alınarak hazineye irat kaydına” sözcüklerinin karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 19/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.