Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 134/2. maddesinde ihalenin feshini isteyebilecek ilgililer sınırlı olarak sayılmıştır. Bunlar; satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenlerdir. Öte yandan aynı maddeye göre; “Talebin reddine karar verilmesi halinde icra mahkemesi davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Ancak işin esasına girilmemesi nedeniyle talebin reddi halinde para cezasına hükmolunamaz.”
Somut olayda fesih talebinde bulunan şikayetçinin, takipte taraf olmadığı, kendi dosyasından satış isteyen alacaklı da olmadığı, pey sürmek suretiyle ihaleye de iştirak etmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda istemin aktif husumet yokluğu nedeniyle reddedilerek şikayetçi aleyhine para cezasına hükmedilmemesi gerekir, Mahkemece yazılı gerekçelerle ihalenin feshi talebinin reddine karar verilmesi, sonucu itibari ile doğru olup bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak şikayetçi aleyhine %10 para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından mahkeme kararının düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Orhangazi İcra  Mahkemesi"nin 03.02.2010 tarih ve 2010/149 esas 2011/11 karar sayılı kararının hüküm bölümünün %10 para cezası ile ilgili (2) numaralı bendinin karar metninden çıkartılmasına, mahkeme kararının düzeltilen bu şekliye,  İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 19.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.