Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19373 Esas 2022/1532 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıklardan ...’ın atılı suçlardan ve ...’un ise beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen düzenlemeler nazara alınıp, sanık ... müdafisinin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile katılan mağdure vekilinin sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip annesi olan müşteki ...’nin, kovuşturma evresindeki ifadesinde sanık ...’dan şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin ... yönünden hükümleri temyize hakkı bulunmadığından ve mahkemece gerçekleştirilen yargılama sırasında duruşma günü tebliğ edilmesine rağmen karardan önce duruşmalara katılmayan müşteki Bakanlık vekilinin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik müdafi ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Mağdurenin aşamalarda başka delille desteklenmeyen çelişkili ifadeleri ile iddiaları doğrulamayan tanık beyanları, olayın intikal şekli ve zamanı, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik müdafinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın aşamalarda mağdurenin on beş yaşından büyük olduğunu bildiği yönündeki savunması ile bunu doğrular nitelikteki mağdure ifadeleri, okul müdürü olan tanık Hüseyin ile rehber öğretmen tanık ...’in kolluk ifadelerinde öğrencileri olan mağdurenin fiziki görüntüsü itibarıyla yaşıtlarından olgun göründüğünü ve okula devamsızlık yapma sebebini araştırdıklarında dış görünüşünden dolayı öğrencilik yapmak istemediğini öğrendiklerini belirtmeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, aynı evde birlikte yaşadığı mağdureyle değişik zamanlarda cebir veya tehdit olmaksızın birden fazla cinsel ilişkiye giren sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu nazara alınıp, buna göre sübuta eren cinsel ilişki eylemlerinin aynı Kanunun 104/1, 43/1. maddelerinde düzenlenip, şikayet üzerine takip edilen zincirleme şekilde reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin duruşmada şikayetinden vazgeçtiği gözetilerek değişen vasfa göre bu suçtan görülen kamu davasının düşmesi ile kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.