Mahkemesi : Düzce İş Mahkemesi
Tarihi : 03/09/2013
Numarası : 2011/753-2013/679

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı ile davalılar D.. R.. ve V.. Sosyal Hizmetleri Ve Danışmanlık Tic. Ltd.Şti- vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı V.. Sosyal Hizmetleri Ve Danışmanlık Tic. Ltd.Şti’nin tüm, davalı D.. R.. ve davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı üniversiteye ait hastanede temizlik elemanı olarak alt işverenlerin işçisi olarak çalıştığını, iş akdini emekli olmak suretiyle sona erdirdiğini bu nedenle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalılar davacının iş akdini kendisinin feshettiğini ve hiçbir alacağının kalmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle iş akdini sonlandırıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ücreti alacağının miktarının tespiti hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı V.. Sosyal Hizmetleri Ve Danışmanlık Tic. Ltd.Şti’nin ıslah üzerine yaptığı zamanaşımı savunması üzerine .../..
yapılan bilirkişi incelenmesinde, alınan raporda davacının talep edebileceği miktar %30 takdiri indirim uygulanmak suretiyle 3.651, 21 TL olarak tespit edilmiştir. Ancak mahkemece, gerekçesinde hiçbir açıklama yapılmaksızın ve sebebi anlaşılmayan bir şekilde davacının fazla mesai alacağının 2.555,00TL olarak hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Bilirkişi tarafından hesaplanan alacak net olarak belirlenmesine rağmen, hüküm fıkrasında net olduğunun belirtilmemiş olması infazda tereddüt uyandıracağından isabetsizdir.
4-Davalı Üniversitenin, yasa gereği harçtan muaf olmasına rağmen, mahkemece harçtan sorumlu tutulmuş olması da doğru olmamıştır.
O halde davalı D.. R.. ve davacı vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının V.. Ltd. Şirketine yükletilmesine 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.