MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahteciliği, Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanığın başkanı olduğu esnaf odası adına tek başına düzenleme yetkisi olmadığı halde, ... ve... isimli şahıslara ait iş yeri kapasite raporunu kendi imzasıyla birlikte işten ayrılmış olan oda genel sekreteri ..."in kaşesini kullanıp imzasını atarak düzenlemek ve 5362 sayılı Kanunun 6, 11, 53, 57. maddelerine göre yapmakla görevli olduğu oda iş ve işlemlerini ihmal göstererek odanın zararına ve üyelerinin mağduriyetine sebebiyet vermek suretiyle üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçu ile görevi kötüye kullanmak suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda; suça konu belge içeriklerinin sahte olup olmadığı araştırılarak belge içeriklerinin gerçek olduğunun belirlenmesi halinde, sanığın suça konu sahteciliği oda işlerinin aksamadan yürümesi, üyelerinin mağdur olmaması maksadıyla yaptığını beyan etmesi karşısında, sanığın sahtecilik kastıyla hareket edip etmediğinin tartışılması, sahtecilik kastının varlığının kabulü halinde de, gerçek durumun belgelenmesi niteliğinde olacağından resmi belgede sahtecilik suçundan verilen cezada TCK"nın 211. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiği, sahtecilik kastı yoksa eylemlerin zincirleme görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2)Kabule göre de; resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.