Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2. maddesi ile CMK"nın 231/11. maddesi gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanması

Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2012 gün, 6-386; 30.11.2010 gün, 5-237; 29.05.2007 gün, 114-113; 26.05.2009 gün ve 50-130 sayılı ve benzer kararlarında vurgulandığı üzere; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/3, 232/6. maddeleri gereğince, hüküm ve kararlarda, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterilmesi zorunludur. Bunlardan bir veya birkaçının eksik ya da hatalı gösterilmesi CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenini oluşturmaktadır. Bu bildirimlerdeki temel amaç, kanun yollarına başvuru hak ve yetkisi bulunanların, başvuru haklarını etkin bir biçimde kullanmalarının sağlanması ve bu eksiklik nedeniyle hak kayıplarına yol açılmamasıdır. Ancak burada dikkat edilecek veya eski hale getirme nedeni oluşturacak husus, eksik veya yanılgılı bildirim nedeniyle bir hakkın kullanılmasının engellenip engellenmediğinin belirlenmesidir. Bildirimdeki eksikliğin yol açtığı bir hak kaybı bulunmamakta ise, bu durum eski hale getirme nedeni oluşturmayacaktır. İncelenen dosyada; 05.08.2017 tarihli ve 30145 Mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin 1. fıkrasındaki 15 günlük sürenin istinaf mahkemelerine ilişkin temyiz süresini düzenlediği, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesine göre 1 hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirlenmesi suretiyle sanık müdafiinin yanıltıldığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen 02.05.2018 tarihli hükme ilişkin 15.05.2018 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 179/1-3. maddesi gereğince 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Antalya 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.02.2011 tarihli ve 2010/967 esas, 2011/56 karar sayılı kararına müteakip sanığın denetim süresi içinde 24.04.2011 tarihinde 2863 sayılı Kanun"a muhalefet suçunu işlediği ve Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 18.05.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hüküm 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.11.2015 tarihli ve 2015/958 Esas, 2015/1578 Karar sayılı kararı ile aynen açıklanması akabinde, açıklanan hükmün Mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyizi üzerine Dairemiz"in 11.05.2017 tarihli ve 2016/8464-2017/3837 sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma sonrası dosya yeniden ele alınarak, Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.12.2017 tarihli ilamı ile yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, söz konusu karara yönelik Mahalli Cumhuriyet Savcısı"nın itirazı üzerine kararın kaldırıldığı, akabinde dosya yeniden ele alınarak hükmün aynen açıklanmasına dair Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02.05.2018 tarihli ve 2018/12-236 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemiz"in 11.05.2017 tarihli ve 2016/8464-2017/3837 sayılı ilamı ile ""Olay gece saat 01.00 sıralarında alkol uygulaması yapan kolluk görevlileri tarafından durdurulmak isteyen araç sürücüsü sanığın, dur ikazlarına uymayarak uygulama yapan kolluk görevlileri tarafından konulan dubalara çarparak kaçtığı, akabinde takip sonucu yakalandığı, saat saat 01.21 de yapılan ölçümde 2.37 promil, saat 01.59 da yapılan ölçümde 2.55 promil alkollü araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, tespit edilen alkol miktarı dikkate alındığında temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,"" isabetsizliğinden hükmün bozulmasına ve bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu kurulan hükümde, bozma ilamını etkisiz hale getirecek şekilde temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi;
Kabule göre de;
1-Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesi gereğince, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların bir yıl ve daha az süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde suç tarihi itibariyle sabıkasız olduğu anlaşılmakla, suç tarihi itibariyle daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında hükmedilen 1 ay hapis cezasının, TCK"nın 50. maddesinin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi;
2-Kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına; 09.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.