MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı tarafından, kusur belirlemesi, nafakaların miktarları ve tazminat taleplerinin reddi ile ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan yargılama, toplanan delillerden; davacı-karşı davalı erkeğin eşine birden fazla kez fiziksel şiddet uyguladığı ve ayrılığa neden olan son olayda da davacı karşı davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, davalı-karşı davacı kadının da erkeği ısrarla istemediğini söylediği, mahkemece kadına yüklenen terk etme eylemi yönünden de, erkek tarafından terke dayalı bir boşanma davası açılmadığı hatta ayrılığa neden olan son olayda dikkate alındığında kadına bu vakıanın kusur olarak yüklenemeyeceği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı karşı davalı erkeğin, davalı -karşı davacı kadına göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Öyleyse, mahkemece, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu bulunması ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
3- Davalı-karşı davacı kadın ziynet eşyalarının rızası olmadan elinden alınarak, erkeğin babası üzerine ev alındığını iddia etmiş, davacı-karşı davalı erkek ise davanın reddini talep etmiş, mahkemece ziynet eşyalarının üçüncü kişi konumunda bulunan davacı karşı davalının babası tarafından kullanıldığı iddiası karşısında üçüncü kişide bulunduğu anlaşılan alacak konusunda ayrı bir dava açılması davalı-karşı davacı tarafın muhtariyetinde olmak üzere ziynete ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Tüm dosya kapsamı ve toplanan delillerden; 18.05.2015 tarihli bilirkişi raporuyla belirlenen ziynetlerin kadının elinden alınıp, davacı-karşı davalının babasına verilerek, ev yaptırılmak suretiyle tasarrufta bulunulduğu anlaşılmaktadır. Erkeğin ziynet eşyalarını, kadının rızası hilafına babasına vermesi, onu ziynetleri iade borcundan kurtarmaz. Açıklanan bu yön gözetilerek işin esası incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken ziynetlerle ilgili davanın yazılı gerekçeyle reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarı 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.06.2017(Pzt.)