5. Ceza Dairesi Esas No: 2012/13917 Karar No: 2014/1072 Karar Tarihi: 30.01.2014
Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/13917 Esas 2014/1072 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında zimmet suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak suçun 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması nedeniyle işlenmesi sebebiyle sanığın cezasının infazından sonra bu yetkinin kullanılması yasaklanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde hak yoksunluğu kararı verilmesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve yeniden düzenlenmiştir. Sanığın kendi altsoyu üzerindeki haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması, diğer haklarından ise hapis cezasının infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılması kararı verilmiştir. Ayrıca, sanık cezasını tamamladıktan sonra 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerinin 5 yıl 7 ay 15 gün süreyle kullanılmasının yasaklanması da kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a, 53/5., 53/3., 53/1-c, 61., 247/1-2, 43, 248 ve 62. maddeleri.
5. Ceza Dairesi 2012/13917 E. , 2014/1072 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Zimmet HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: ... Kütahya Bölge Müdürlüğünün 25/12/2007 gün ve 015963 sayılı yazısı ve mahkemenin gerekçesine göre tebliğnamede eleştiri öneren düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesindeki sıralamaya uygun olarak anılan Yasanın 247/1-2, 43, 248 ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 53/5. madde gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere, 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümde yer alan hak yoksunluklarıyla ilgili 53/1 ve 53/5. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak mahkemenin takdiri de gözetilerek hüküm fıkrasına "Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklarından 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ve suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle anılan Yasanın 53/5. maddesi uyarınca takdiren 5 yıl 7 ay 15 gün süreyle cezanın infazından sonra işlemek üzere 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına" ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.