MAHKEMESİ : ... 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/03/2016 tarih ve 2011/183-2016/34 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin ürettiği perdelerin desenlerinin endüstriyel tasarım tesciline bağlandığını, davalının tasarımı taklit etmek suretiyle üretim yapıp, ürünlerini piyasaya sürdüğünü ileri sürerek, endüstriyel tasarıma tecavüzün tespitini, durdurulmasını, men’ini, şimdilik 300.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kullandığı desenlerin tescili için başvuruda bulunduğunu, davacının desenleri ile müvekkilinin desenleri arasında benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına göre, davalının kullanımının tescilli tasarımının dışına çıktığı, davalının kendi tasarımını değil davacının tasarımlarının meyve kısmını kullandığı, bu hali ile davacı tasarımına tecavüz teşkil ettiği, defter kayıtları ile tasarımının kullanım miktarı ve süresinin belirlenemediği, BK m. 50 ve 51 gereği tazminatın takdiri gerektiği gerekçesiyle, davacının tasarımının davalı tarafından kullanımının önlenmesine, 10.000 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın 25/07/2003 tarihinden reeskont faiziyle davalıdan tahsiline, fazlaya dair taleplerin reddine, hüküm özetinin karar kesinleştiğinde ilanına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Mahkeme kararı, davacı vekilinine Tebligat Yasası hükümlerine göre usulünce tebliğ edilmiş ve davacı vekili, temyiz süresinin bitiş tarihi ve önceki gün ağır diş eti rahatsızlığı geçirdiğini ve bu nedenle de temyiz süresinin kaçırıldığını belirtmiş ise de ileri sürülen rahatsızlık temyiz dilekçesini gönderme veya başka vekile yetki vermeye engel olmayıp söz konusu mazeretin HMK’nun 95/1. maddesindeki “Elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hâkimin kesin olarak belirlediği süre içinde bir işlemi yapamayan kimse, eski hâle getirme talebinde bulunabilir.” kapsamında değerlendirilmesi mümkün görülmediğinden davacı vekilinin eski hale getirme isteminin ve süresinde olmayan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin eski hale getirme ve yasal süresinde yapılmayan temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 768,65 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.