Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/30018 Esas 2016/3308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile prim, maaş farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalı şirkette operasyon müdürü olarak 5.800,00 TL ücret ile çalıştığını, iş akdini emeklilik nedeniyle haklı nedenle kendisinin feshettiğini, davacının davalıdan kıdem tazminat alacağı ve prim alacağı olduğunu, ayrıca davalı işverenlikte davacının çalıştığı süre boyunca her yıl Nisan ayında düzenli olarak bir önceki yıla ait prim ödemesi yapıldığını, yapılan prim ödemesinin yaklaşık 1,5 maaş tutarında olduğunu iddia ederek, kıdem tazminatı, prim alacağı ve maaş farkı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 15/03/2012 tarihinde işten ayrılmak sureti il iş akdinin fesih etmiş olduğunu, aylık brüt ücretinin 5.300,00 TL olduğunu,.... Sosyal Güvenlik Kurumu merkezi tarafından gönderilen 28/02/2012 tarihli yazının sadece prim ödeme gün sayısını gösterdiğini davacının emekli olduğunun doğru olduğunu ancak 1976 doğumlu ve 36 yaşında olduğunu, hayatın olağan akışı içinde çalışma hayatını bitirecek olmasının MK nun 2 maddesi anlamında kötü niyetli olduğunu, ücret zammının belirlenmesinde sözleşmeye göre davalının serbest olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının ücretinin 2012 yılında arttırıldığına ilişkin hiçbir yazılı delile rastlanmamıştır. Ücret sözleşmesindeki zamma ilişkin kısımda işvereni bağlayıcı bir yükümlülük olmadığı gibi, zam yapılması ve oranı işverenin takdirinde bulunduğundan daha önceki yıllarda zam yapılması, 2012 yılında da zam yapılacağı sonucunu doğurmaz. Bilirkişinin tanık beyanlarına itibarla zam farkı hesaplaması ve mahkemece bu konuda özellikle bir gerekçe oluşturulmadan zam farkına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.