Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9301 Esas 2018/3998 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9301
Karar No: 2018/3998
Karar Tarihi: 26.04.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9301 Esas 2018/3998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 'özel belgede sahtecilik' suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemede, sanığın 'Hazır Giyim Konf. Turz. Nakl. San ve Tic. Ltd. Şti' adlı işyerinde çalışmayan kişiler hakkında sahte sigortalı işe giriş bildirgeleri düzenlediği iddia edilmiştir. Sanık suçlamayı kabul etmemiş, tanık ifadesinde ise sanığı tanımadığını belirtmiştir. Ancak, mahkeme, maddi gerçeğin doğruluğunu belirlemek için gerekli araştırmaların yapılmadan eksik araştırmayla mahkumiyet kararı verilmiştir. Ayrıca, katılanın vekil ücreti hükme bağlanmamıştır ve TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi kararıyla değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
TCK'nın 53. maddesi hakkında: TCK'nın 53. maddesi, cezanın türünü ve süresini düzenlemekte ve hapis cezasının alt ve üst sınırlarını belirlemektedir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı, bu maddenin uygulanmasıyla ilgilidir.

11. Ceza Dairesi 2016/9301 E. , 2018/3998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-... Hazır Giyim Konf. Turz. Nakl. San ve Tic. Ltd. Şti"nin sahibi olan sanık hakkında ..., ... ve ..."ün bu işyerinde gerçekte çalışmadıkları halde bu kişiler hakkında gerçeğe aykırı olarak 02.11.2010 tarihli sahte sigortalı işe giriş bildirgeleri düzenlemek suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda; sanığın savunmalarında ...ve ..."ın işyerinde şoför olarak çalıştıklarını, ..."i tanımadığını, iş yerinde çalışan kişileri ön muhasebecinin ..."a bildirdiğini belirterek suçlamayı kabul etmemesi, tanık ..."nin aşamalardaki beyanlarında ... isimli muhasebeci tarafından bir işyerinde sigortalı olarak gösterildiğini, sanığı tanımadığını ifade etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; ... adına kayıtlı işyerine ait (e) bildirge sözleşmesini işyeri adına kimin imzaladığı, internet kullanıcı kodu ve kullanıcı şifresinin kime teslim edildiği, 02.11.2010 tarihli ..., ... ve ... adına düzenlenen işe giriş bildirgelerinin internet üzerinden kim tarafından gönderildiği hususlarının tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden ve İbrahim"e ait söz konusu işe giriş bildirgesinin düzenlenmesine sanığın iştirak ettiğine dair delil bulunmadığı da dikkate alınmadan ..."nin işe giriş bildirgesinden de sanığın sorumlu olduğu kabul edilerek eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 26.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.