Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/2. cümle, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda sanığın, anılan Kanunun 74/2. cümlesi, 5237 sayılı TCK"nın 62, 63. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Konya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/10/2012 tarihli ve 2012/1075 Esas, 2012/1503 Karar sayılı kararının 07/11/2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde, 13/06/2016 tarihinde 2313 sayılı Kanuna aykırılık suçunu işlediği ve Seydişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, verilen mahkumiyet hükmünün 19/04/2018 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair Konya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/11/2018 tarihli ve 2018/419 Esas, 2018/836 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
16/10/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesinden önceki aşamada suçtan zarar gören Kültür ve Turizm Bakanlığına davanın ihbar olunmaması ve anılan kararın adı geçen kuruma tebliğ edilmemesi karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulünce kesinleştiğinin ve beş yıllık denetim süresinin başlaması ile 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğunun kabul olunamayacağı, bu durumda zamanaşımını kesen en son işlemin, 09/05/2007 tarihli mahkumiyet hükmü olup, sanık hakkındaki 16/10/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı usulünce kesinleşmediğinden, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlendiği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına dair 08/11/2018 tarihli kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu anlaşılmakla;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 09/05/2007 tarihli mahkumiyet hükmü olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı karar tarihinden önce dolduğu halde yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması kanuna aykırı olup, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 09/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.