MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/03/2016 tarih ve 2015/517-2016/131 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 21.10.2014 tarihli ...-İstanbul ve İstanbul-... yolculuğunu davalı şirkete ait uçakla gerçekleştirildiğini, ..."da davalı şirkete teslim edilen bagajın önce iade edilmediğini, 23.10.2014 tarihinde bagajın bulunduğunu, ancak valizin hasar gördüğünün, şifresinin bulunarak açıldığının, içindeki eşyaların çalındığının ve şifresi değiştirilerek kapatıldığının tespit edildiğini, davalının önce 666 TL, ardından 1.554 TL ödemeyi teklif ettiğini, müvekkilinin zararı 2.080 Usd olduğundan bu teklifin kabul edilmediğini ileri sürerek 2.080 Usd"nin olay tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafından bagaj içinde olduğu ve çalındığı iddia edilen eşyaların bagajda taşınması müsait olmayan elektronik eşyalar arasında bulunduğunu, bunlarla ilgili ek bedel ödenmediğini, müvekkilinin sorumluluğunun sınırlı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının, davalı şirket aracılığıyla Çin-..."dan İstanbul aktarmalı ..."a uçtuğu, bir adet bagajı davalı şirket görevlilerine teslim ettiği, valizin ..."da iniş sırasında değil bilahare teslim edildiği, valizde ne tür eşyanın bulunduğuna dair davacının iddiasından başka hiçbir bilgi veya kayıt olmadığı, bir takım elektronik eşyalarının çalındığına dair iddianın sübut bulmadığı, davalının dava açılmadan önce davacıya teklif ettiği 1.554 TL üzerinden davayı kabul ettiğine dair beyanlarının dikkate alındığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 1.554 TL"nin 09.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, havayolu yolcu taşıması sırasında kaybolan bagajdaki eşya bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Dava tarihi olan 27.02.2015 tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 3/1-k maddesinde tüketicinin; “ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi”, 3/1-l maddesinde ise tüketici işleminin; “mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi” ifade edeceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 73/1 madde ve fıkrasında da; tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalara bakma görevinin tüketici mahkemelerine ait olduğu hüküm altına alınmıştır. Bu itibarla, mahkemece; tüketici konumundaki davacı tarafından açılan işbu davada tüketici mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, ticaret mahkemesi sıfatıyla yargılama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın görev yönünden resen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.