12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/9336 Karar No: 2019/5910 Karar Tarihi: 08.05.2019
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9336 Esas 2019/5910 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, taksirle yaralama suç ihtimalinden dolayı sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak hüküm fıkrasında meydana gelen hatalar sebebiyle kararın düzeltilmesine karar verilmiştir. Sanığın eylemi ile mağdurun yaralanması arasında nedensellik bağının olmadığı ve suçun taksirinin bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraat etmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın beraatine karar verilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2017/9336 E. , 2019/5910 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının yaralama ile kaza arasında illiyet bağı olmasına rağmen yetersiz gerekçeyle beraat kararı verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığın taksirle yaralama suçundan beraatine karar verilmesi yerine tehdit suçundan beraat kararı verilmesi, 2- Dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre, sanık hakkında sanığın eylemi ile katılanın yaralanması arasında nedensellik bağı koptuğu gerekçeleriyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın eylemi gerçekleştirdiğine dair herhangi bir somut delil elde edilememesi ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gözetilerek aynı Kanun"un 223/2-e maddesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının ilk paragrafının çıkarılarak yerine “Her ne kadar sanık hakkında mağdura karşı taksirle yaralama suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açılmış ise de sanığın eylemi ile katılanın yaralanması arasında nedensellik bağının koptuğu anlaşıldığından, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın beraatine,” ibaresinin yazılması suretiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONAMASINA, 08.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.