Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9472 Esas 2019/5908 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Olay günü polis merkezine giderek plakasını bildirdiği ticari taksinin, karşıdan karşıya geçerken sol ayağını kaldırıma attığı sırada sağ ayağının üzerinden geçtiğini belirterek şikayetçi olduğu olayda, sanığın aşamalarda alınan beyanlarında taksinin tüm gün kendisinde olduğunu ancak olay mahallinden geçmediğini ısrarla belirttiği, katılanın 26/02/2015 tarihli oturumda alınan beyanında; kızı olan ve mahkemece daha sonra dinlenen tanığın polis merkezindeyken sanığa "sen değildin abi dediği" kendisine ise "anne plaka aynı farklı araba geldi" dediğini beyan ettiği hususları bir arada değerlendirildiğinde sanık hakkında oluşan şüphenin giderilebilmesi için sanığa ait telefon sinyalinin olayın olduğu zaman dilimi içerisinde olay mahallinden sinyal alıp almadığının araştırılması, sanığın temyiz dilekçesinde polis merkezinde tanık ...’ın beyanlarına şahit olduğunu belirttiği ... ’ın da mahkemece dinlenerek neticesine göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile sanık hakkında mahkumiyet hükmünün kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.