MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanan sanığın, CMK’nın 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı anlaşılarak yapılan incelemede;
Ancak;
1- 08/05/2013 tarihli ilk hükmün Dairemizce “TCK’nın 232. maddesi, yaralama, tehdit ve hakaret gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça suç olarak düzenlenmiş eylemler dışında kalan ve failin aynı konutta birlikte yaşadığı kişilere karşı gerçekleştirdiği, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma vb. eylemleri kötü muamele suçu olarak düzenleyip yaptırıma bağlamaktadır. Somut olayda sanığın anne ve kardeşi olan mağdurlara karşı kötü muamele olarak kabul edilen eylemlerin neler olduğu ne şekilde süreklilik gösterdiği denetime olanak verecek biçimde açıklanmadan yetersiz gerekçeyle kötü muamele suçunun sabit görülüp ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması,” gerekçesiyle bozulmasına karşın, yine bu hususlara uyulmayarak gerekçesiz hüküm kurulması suretiyle bozma ilamının gereklerinin yerine getirilmemesi,
2- Karar duruşmasında hazır bulunan sanığa son söz hakkı verilmeyerek CMK"nın 216/3. maddesine aykırılık yapılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’un temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.