MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, ücret, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01.10.2012 tarihinde garson olarak göreve başladığını, davacının aylık maaşının 2.500,00 TL net olduğunu, fazla mesai ücretinin ödenmediğini, davacının resmi ve dini tatillerde çalıştığını ve buna ilişkin ücretlerin de davalı tarafından ödenmediğini, bu nedenle müvekkilinin 20.05.2013 tarihinde haklı nedenle iş akdini feshettiğini iddia ederek, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti, ücret ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkilinin davacıyı tanımadığını, dava konusu işyerinin restoran işletmesi olup davacının iddia ettiği döneme ilişkin husumet itirazlarının olduğunu, davacının iddialarının müvekkilinden para koparmaya yönelik olduğunu,... bölgesinde hiçbir restorantta iddia edildiği gibi çalışma saatlerinin olmadığını ve iddia edilen maaşların da olmadığını, maaşların asgari ücret olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye, ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı işçi, aylık ücretinin net 2.500,00 TL olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ücretin asgari ücret olduğunu savunmuştur. Davacı tanıkları davacının 2.000,00 TL-2.500,00 TL arası ücret aldığını beyan etmişler, davalı tanıkları ücrete ilişkin beyanda bulunmamışlardır. Yapılan emsal ücret araştırmasında, davacının 1.300,00 TL-1.500,00 TL arası net ücret alabileceği belirtilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgeler, davacının 7 aylık kıdemi ve emsal ücret dikkate alındığında, davacının ücretinin aylık net 1.500,00 TL olarak belirlenmesinin dosya kapsamına uygun düşeceği anlaşılmaktadır. Mahkemece, ücret miktarının 2.500,00 TL net kabul edilerek işçilik alacaklarının hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Asgari geçim indirimi ücret niteliğinde bir alacak değildir. Davacının hüküm altına alınan asgari geçim indirimi alacağına yasal faiz uygulanması gerekirken en yüksek banka mevduat faizi uygulanması hatalıdır.
4-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, ayrı bir bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.