MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/06/2016 tarih ve 2013/232-2016/157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "..." ibareli markaların sahibi olduğunu, müvekkilinin davalı şirket ile ... Restoranına ilişkin olarak franchise sözleşmesi imzaladığını, sözleşmenin imzalanmasından bir süre sonra davalı şirketin, sözleşme hükümlerini ihlal ettiğini, son kullanma tarihi geçmiş ürünleri ve sağlığı tehdit edecek düzeyde ürünleri satışa sunduğunu ve müvekkilinin itibarını zedelediğini, bu durumun noter kanalıyla tespit edildiğini, bunun üzerine müvekkili tarafından sözleşmenin haklı olarak feshedildiğini, ancak davalının feshe rağmen markayı kullanmaya devam ettiğini ve bu durumun müvekkilinin marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet yarattığını ileri sürerek davalının eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitini, men"ini, sözleşme kapsamında davalı tarafa dekoratif eşya olarak kullanılmak üzere teslim edilen menkullerin müvekkiline iadesini, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak, sözleşmeden kaynaklanan 6.530,69 TL franchise hakkı kullanım bedeli ve 22.115,96 TL malzeme bedeli olmak üzere toplam 28.646,65 TL alacağın ve 10.000,00 TL manevi tazminatın, 150.000,00 TL cezai şart bedelinin ve 556 sayılı KHK"nın 66/2-c maddesi gereğince hesaplanacak yoksun kalınan kazancın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında 15.02.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile ayrıca 33.277,15 TL itibar tazminat talep etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafından yapılan feshin haksız olduğunu, fesih ihbarnamesinin tebliğinden sonra restoranın kapatıldığını ve markanın kullanımının sonlandırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ile davalı arasında düzenlenen franchise sözleşmesi kapsamında çıkan ihtilaf nedeniyle sözleşmenin feshinin haklı olduğu, ancak sözleşmenin feshinin haklılığından itibaren davalının markaya tecavüz kastı ile kullandığına ilişkin davacı tarafından yeterli delil sunulmadığı, sözleşmenin sonlandırıldığına ilişkin ihtardan sonra davalının iş yerinin açık kaldığı sürenin makul bir süre olduğu, davacının sözleşmeden kaynaklanan franchise kullanım bedeli olarak ve markanın konsepti ile ilgili malzeme bedeli olarak toplam 27.853,11 TL talep edebileceği gerekçesiyle 27.853,11 TL’nin ihtar tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ve davacının diğer taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.