MAHKEMESİ : Denizli 1. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/04/2014
NUMARASI : 2014/42-2014/200

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Alacaklı vekili İcra Mahkemesi"ne başvurusunda; vekiledeni tarafından, borçlu A.. M.. aleyhine Denizli 1. İcra Müdürlüğ"nün 2011/2858 Esas sayılı dosyası ile ilamlı icra takibine başlandığını, takibin kesinleşmesi üzerine borçlu Köy Tüzel Kişiliği"nin taşınmazlarına haciz konulduğunu, satış talep etmeleri üzerine İcra Müdürlüğü"nce 07.01.2014 tarihinde 442 sayılı Köy Kanunu"nun 8. maddesi uyarınca ve de 19.04.1939 tarih ve 21/36 sayılı İBK"ya göre haczedilemeyeceği, taşınmazların satılması halinde ise telafisi mümkün olmayan sonuçlar meydana geleceği gerekçesi ile satış talebinin reddine karar verildiğini açıklayarak İcra Müdürlüğü"nün işleminin iptalini istemiştir.
Mahkeme"ce, Köy tüzel kişiliğinin fark gözetilmeksizin bütün taşınmazlarının köy orta malı olduğu, mahcuz taşınmazın da, köyün orta malı olması nedeniyle haczinin mümkün olmadığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmesi üzerine hüküm alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
442 sayılı Köy Kanunu"nun 8. maddesinde ""Köyün orta malı kanun karşısında Devlet malı gibi korunur. Bu türlü mallara el uzatanlar Devlet malına el uzatanlar gibi ceza görürler."" hükmü düzenlenmiştir.
3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun Kamu malları başlıklı 16. maddesinde ""Kamunun ortak kullanılmasına veya bir kamu hizmetinin görülmesine ayrılan yerlerle Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan sahipsiz yerlerden:
A) Kamu hizmetinde kullanılan, bütçelerinden ayrılan ödenek veya yardımlarla yapılan resmi bina ve tesisler, (Hükümet, belediye, karakol, okul binaları, köy odası, hastane veya diğer sağlık tesisleri, kütüphane, kitaplık, namazgah, cami genel mezarlık, çeşme, kuyular, yunak ile kapanmış olan yollar, meydanlar, pazar yerleri, parklar ve bahçeler ve boşluklar ve benzeri hizmet malları) kayıt, belge veya özel kanunlarına göre Hazine, kamu kurum ve kuruluşları, il, belediye köy veya mahalli idare birlikleri tüzelkişiliği, adlarına tespit olunur.
B) Mera, yaylak, kışlak, otlak, harman ve panayır yerleri gibi paralı veya parasız kamunun yararlanmasına tahsis edildiği veya kamunun kadimden beri yararlandığı belgelerle veya bilirkişi veya tanık beyanı ile ispat edilen orta malı taşınmaz mallar sınırlandırılır, parsel numarası verilerek yüzölçümü hesaplanır ve bu gibi taşınmaz mallar özel siciline yazılır."" düzenlemesi yer almaktadır.
Somut olayda haczedilen taşınmazların tapuda tarla ve dükkan vasfıyla .. Köyü Tüzel Kişiliği adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Tarla ve dükkan vasfıyla tapuda kayıtlı taşınmazların Kadastro Kanunu"nun yukarıda açıklanan maddeleri kapsamında orta malı olduğu kabul edilemez. Her nekadar mahkemenin gerekçesinde Yargıtay içtihadı Birleştirme Kararında köy orta malı kavramının taşınır yada taşınmaz tüm malları kapsayan bir kavram olduğu belirtilmiş ise de 19.04.1939 tarih ve 1938/21 Esas-1939/36 Karar sayılı İBK"da köy işleri için salma suretiyle köy sandığında biriken paraların borç için haczedilip haczedilemeyeceği hususu tartışılırken Köy Kanunu"nun köyü menkul ve gayrimenkul mallara sahip bir varlık olarak tarif ettiği, 8.maddesinde bu orta malların kanun karşısında devlet malı gibi korunacağı hükmü vaz edilmek suretiyle devlet malları nasıl kanuni bir himayeye mazhar iseler köy orta mallarının da ayni himayeden müstefit olacaklarının ifade edildiği, bu hükmün şümulü dairesini daraltmak için kanun metninde bir işaret bulunmadığı gibi kanunun ruhundan da böyle bir mana çıkarılamayacağı, alacaklıların hacizlerine ve takas talebi dermayen etmelerine karşı da himaye ettiği belirtilerek köyün salma paralarının haczinin caiz olmadığı sonucuna varılmış olup, bu İBK"da köy tüzel kişiliğinin orta mallarının haczedilemeyeceği kabul edilmiştir. Köyün orta-kamu malı ayrımı yapılmadan tüm taşınır ve taşınmaz mallarının haczedilemeyeceğine dair bir tespitin bulunmadığı görülmektedir. Bu nedenlerle köyün orta-kamu malları haczedilemez. Hacze konu tarla ve dükkan vasfındaki taşınmazlar köyün orta malı olmayıp özel malıdır. Bu kapsamda anılan taşınmazlara haciz konulmasında yasaya aykırılık bulunmamaktadır.
O halde mahkemece şikayetin kabulü gerekirken yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.