MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.10.2009 gün ve 2009/89-243 sayılı kararında açıklandığı üzere; 5353 sayılı Yasayla eklenen 5271 sayılı CMK’nın 193. maddesinin 2. fıkrasının konuluş amacı gerekçesinde belirtildiği gibi, sanık hakkında sorgusu yapılmamış olsa dahi dosya kapsamında toplanan kanıtlara göre mahkumiyet dışında bir hüküm kurulması gerektiğinin anlaşılması durumunda, 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesi uyarınca sanığın sorgusu yapılmadan da davanın yokluğunda bitirilmesinin mümkün olduğu, suça konu 10.12.2010 tarihli irsaliyeli faturanın teslim alan bölümünde atılı imzanın müştekinin eli mahsulü olmadığı tespit edilmiş ise de, sanık tarafından faturanın defter ve kayıtlara intikal ettirildiği ve KDV beyannameleri ile uygunluk gösterdiği ve aynı zamanda katılan tarafından sahte olduğu iddia edilen fatura aslının katılanın uhdesinde olduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşamayan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak olunmamıştır.
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibarıyla doğru olan hükmün ONANMASINA, 26.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.