MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (iki kez)
HÜKÜM : Zincirleme olarak beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve zincirleme biçimde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümlerin sanık müdafileri tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, 08.02.2017 Çarşamba saat 09:30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafilerine çağrı kağıdı gönderilmişti.
Belli günde Hakimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından ... hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine dosyadaki vekaletnamelere dayanarak sanık ... adına gelen Av. ... ve Av. ... huzura alınarak duruşmaya başlandı.
Duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldıktan sonra uygun görülen talep ve mütalaa dairesinde sanık ... hakkında DURUŞMALI inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek tefhim olunduktan sonra işin açıklanmasına dair raportör üye tarafından düzenlenen rapor okundu.
Raportör üye rapora ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirdi.
Sanık müdafileri temyiz layihalarını açıklayarak savunmalarda bulunup müvekkili hakkındaki hükmün BOZULMASINI istediler.
Sanık müdafii ... sanığa ait 5 sayfalık yazılı savunma dilekçesi sundu. Alındı, okundu, dosyasına konuldu.
Yargıtay Cumhuriyet Savcısı tebliğname içeriğini tekrar etti.
Son sözleri sorulan sanık müdafileri savunmalarına ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirmekle dosya incelenerek karar verilip tefhim olunmak üzere duruşmanın 22.02.2017 Çarşamba günü saat 09:30"a bırakılmasına oybirliğiyle karar verildi.
Belli günde oturum açıldı. Dava evrakı incelenerek gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık savunması, mağdure ile tanık beyanları, olay ihbar ve yakalama tutanakları, sanıkla mağdurenin tespit edilen GSM hatlarına ilişkin HTS kayıtları, olayın intikal şekli ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, 19.01.2013 tarihinde mağdureye yönelik eylemlerini cebir veya tehditle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve mağdurenin bu tarihte onbeş yaşını da doldurmuş olduğu nazara alındığında, anılan tarihteki eylemler yönünden çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları unsurları itibariyle oluşmadığından beraati yerine yazılı şekilde söz konusu eylemler teselsüle esas alınarak mahkûmiyetine karar verilmesi,
Sanığın, mağdureye yönelik eylemlerini gerçekleştirdiği tarihlerde mağdurenin okuldan mezun olması nedeniyle mağdure ile sanık arasındaki eğitici-öğretici ilişkisinin sonlandığı gözetilmeksizin, hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 103/3. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016
tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 103/1-a.b,103/3,103/4,103/6. maddeleri gereğince hüküm kurulurken aynı Kanunun 103/4. maddesi ile belirlenen ceza üzerinden 43. maddeye göre 1/4 oranında yapılan arttırımla bulunacak miktarın 103/6. maddesi ile tayin edilen cezaya eklenmesi suretiyle 16 yıl 8 ay 7 gün yerine 17 yıl 2 ay 7 gün hapis cezasına ve bunun üzerinden TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak neticeten 13 yıl 10 ay 25 gün yerine 14 yıl 3 ay 25 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
13.02.2017 tarihinde verilen işbu karar 22.02.2017 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından ... ... hazır olduğu halde sanık müdafii Av. ..."ın yüzüne karşı tefhim olundu.