Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/29573 Esas 2016/3260 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fark kıdem tazminatı ile genel tatil ücreti, fark ücret, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 22/11/2006 tarihinden iş akdinin kıdem tazminatına resen hak kazandıran emeklilik suretiyle sona erdirildiği 30/11/2011 tarihine kadar davalı şirket bünyesinde aralıksız olarak uluslararası tır şoförü olarak çalıştığını, en son net ücretin 1250 Euro olup bunun asgari ücret kadarı olan kısmın bankadan geriye kalaın ise şoför harcırah bordrosu imzalatılmak suretiyle davacıya elden ödendiğini, davacının davalı bünyesinde gerek Türkiye Avrupa arasında, gerek Avrupa üzerinde uluslararası tır şoförü olarak istihdam edildiğini, ayrıca sefer başına ortalama 150 Euro performans primi verildiğini, davacının iş akdinin anılan hizmet süresi ve prim gün sayısı itibarı ile emeklilik suretiyle sona erdirildiğini, davacı adına tahakkuk eden tazminatının davalı işverenlikçe eksik ödendiğini kullandırılmayan izin ücretlerinin davacıya ödenmediğini iddia ederek; fark kıdem tazminatı, genel tatil ücreti, fark ücret alacağı ve yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; iş akdinin emeklilik nedeniyle 30/11/2011 tarihinde sonlandığını, ücret alacaklarının 5 yıllık zaman aşımına uğradığını, davacının müvekkili şirkette 22/11/2006-30/11/2011 tarihleri arasında çalıştığını davacının aylık tüm hak edişlerinin maaş bordrosuna yansıtıldığını yıllık izinlerini kullandığını ayda ortalama bir yurt dışı seferi yaptığını tır şoförlerinin hem seferdeyken hemde sefer dönüşünde gerekli olduğu kadar serbest zaman kullandıklarını bu nedenle davacının genel tatil alacağınında bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; fark ücret alacağı ve yıllık izin ücreti alacaklarının kabulüne diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı fark ücret alacağı talebinde bulunmuş, Mahkemece dosyada mübrez 23/06/2014 havale tarihli bilirkişi ek raporunda 5.775 Euro ücret farkı alacağı hesaplanmış ve hüküm altına alınmıştır.
Ancak söz konusu hesaplama da, 01.03.2009-30.06.2009 tarihleri arası 4 ay olup 4 ile çarpılması gerekirken 5 ile çarpılarak, 01.07.2009-31.12.2009 tarihleri arası 6 ay olup 6 ile çarpılması gerekirken 12 ile çarpılarak, 01.07.2010-31.12.2010 tarihleri arası 6 ay olup 6 ile çarpılması gerekirken 17 ile çarpılarak fahiş ve hatalı bir sonuca varılmıştır. Davacının ücret alacağını fazla hesaplayan rapora itibarla karar verilmesi hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.