Esas No: 2021/2518
Karar No: 2022/1609
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2518 Esas 2022/1609 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş. İlk derece mahkemesinde, duruşmanın kapalı yapılması ve hükmün kapalı duruşmada açıklanması gerektiği gözetilmeden on sekiz yaşından sonra da kapalı yargılamaya devam edildiği için âleniyet ilkesinin ihlali oldu. Suçun cezasıyla ilgili kanunda yapılan değişiklik sonrası davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayininde üst dereceli bir mahkemenin görevli olduğu gözetilerek, çocuk mahkemesinde verilen hüküm görevsizlik kararı verilerek bozuldu.
5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 185. maddesine göre on sekiz yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuk hakkındaki duruşmanın kapalı yapılacağı ve hükmün de kapalı duruşmada açıklanacağı gözetilmeden, on sekiz yaşını doldurduğu tarihten sonrada kapalı yargılamaya devam edilip hüküm kurulması suretiyle âleniyet ilkesinin ihlal edilmesi,
Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.